Friday, December 18, 2015

Μια Παριζιάνικη νύχτα στην Κύπρο με τζιχαντιστές και σκυλιά

Θυμάται κανένας το Παρίσι; Όχι; Λίγο; Ούτε και εγώ ιδιαίτερα. Ήθελα όμως από τότε να πω μια ιστορία. Μια ιστορία [που αν την έλεγα τότε θα ήμουν εκτός τόπου και χρόνου. Βλέπεις, οι συζητήσεις για τους τζιχαντιστές και το καημένο Παρίσι πέρασαν γρήγορα στις συζητήσεις για το ξανθό γένος που θα τα έβαζε με τους Τούρκους και άλλες πολλές. Που να τα βγάλει πέρα λοιπόν η ιστοριούλα μου μπρος στα παραμυθιάσματα που τρώγαμε τους τελευταίους δύο μήνες. Κάθισα ήσυχα λοιπόν και μασουλώντας στον καναπέ μου, πέρασα δύο μήνες σιωπής και παρακολούθησης. Και αφού πρώτον πάχυνα και δεύτερον η κατάθλιψη μου άρχισε να βαρά μαύρο, είπα να διηγηθώ αυτή την παρισινή ιστοριούλα. Στο τέλος χειρότερη από αυτές που σαν βλάκας σώπασα και παρακολουθούσα δεν θα είναι.

Ήταν που λέτε η ίδια νύχτα των επιθέσεων. Τη νύχτα αυτή που οι τζιχαντιστές βαρέθηκαν να δολοφονούν με τις χιλιάδες αλεβίτες, κούρδους και σιίτες «καθεστωτικούς» στη Συρία και είπαν να εξορμήσουν για το εξωτικό κυνήγι των δυτικών.